Гэтэл солиот "би олъё" гэсэнд түүнийг хэн ч хайж олохыг хүсээгүй учир бүгд зөвшөөрчээ. "Солиот" модонд нүүрээ наан тоолж эхлэхэд “Гэнэн” модны ард, “Зориг” хамгийн алсийн одонд, “Хайр” тэнгисийн мандалд, “Шударга” кактусын талбайд нуугдахад, “Худалч” чулууны ард нуугдана гэчихээд нэг уулын ард нуугджээ. “Солиот” 86-87-88-89 гээд тоолсоор байв. Гэтэл “Дурлал” ганцаархнаа нуугдаагүй үлдсэн байна. 91-92-93... “Дурлал” сандран гүйсээр сарнай цэцгийн талбайд нуугджээ. 98-99-100 “Солиот” тоолж дуусаад эргэж хараад залхуу занг олов.
Тэр модны доор унтаж хоцорсон байлаа. Дараа нь “Шударгыг” кактусын талбайгаас, Модны араас “Гэнэн” занг гэсээр Дурлалаас бусад бүгдийг нь олов. “Дурлалыг” олоогүйдээ галзууртлаа уурлаж бүх газрыг нэгжсэн боловч түүнийг олсонгүй. Гэтэл “Атаач” зан “Дурлалд” атаархан "Солиот"-ын чихэнд түүнийг сарнай цэцгийн талбайд нуугдсан гэж сэмхэн шивнэжээ. "Солиот" гартаа жад барин тийш гүйн “Дурлалыг” хармагцаа уурлан түүн рүү жад шидэж нүдийг нь оночихсон гэнэ. Тэгээд үнэхээр харамсаж "Би юу хийчихнэ энэ вэ? яах вэ? гэж сандрахад нь “Дурлал” "Нэгэнт чи миний нүдийн өгч чадахгүйгээс хойш амьдралын туршид хөтөч минь бол гэсэн байна.
ТЭР ЦАГААС ХОЙШ ДУРЛАСАН ХҮН СОХОР ЮМ ШИГ БОЛЖ ЮУ Ч ХИЙХЭЭС БУЦАХГҮЙ СОЛИОТОЙ БОЛДОГ БОЛЖЭЭ...
No comments:
Post a Comment
Мэдээний талаар санал cэтгэгдэлээ үлдээхийг хүсвэл сэтгэгдэл бичих хэсэгт бичих зүйлээ бичээд Comment as: хэсгээс name/URL хэсгийг сонгоод name хэсэгт нэрээ бичээд Post comment товчийг дарна уу.